Oficjalny Serwis Informacyjny

Aktualnie znajdujesz się na:

Miejsca i ludzie - Ryszard Bojar, mieszkaniec z sentymentu

Kto pamięta jeszcze pomarańczowy znak CPN albo kolorowe plany na stacjach I linii warszawskiego metra? Ich współprojektantem był znakomity designer i mieszkaniec Łomianek – Ryszard Bojar, którego siódmą rocznicę śmierci będziemy obchodzić 23 lutego br.

Ryszard Bojar urodził się w 1932 r. w Mławie. Mieszkał i kształcił się w wielu miejscach, a do Łomianek przeprowadził się w latach 80. i tu otworzył pracownię artystyczną. Do najbardziej rozpoznawalnych jego prac należą kompleksowa identyfikacja wizualna CPN, którą współtworzył jako kierownik i koordynator zespołu projektowego; modularny system wiat przystankowych dla Warszawy; znak firmowy FSM; znak firmowy Predom; znak Spółdzielni Kółek Rolniczych oraz informacja wizualna I linii warszawskiego metra.

Studia i stypendia
Po wojennej tułaczce osiadł we Wrocławiu, gdzie postanowił rozwijać artystyczne zdolności w liceum plastycznym. Pozostawał wówczas pod wrażeniem lektury angielskich książek i artykułów z „Głosu Anglii” i zaczął się interesować nowym zawodem „twórcy materialnego otoczenia człowieka”, czyli designera. W 1951 r. rozpoczął studia we wrocławskiej PWSSP, a po pierwszym roku przeniósł się na warszawską ASP i studiował architekturę wnętrz m.in. u prof. Jerzego Sołtana. Jako zdolny student uzyskał w 1956 r. stypendium ministra kultury i sztuki i odbył praktyki w Czechosłowacji w zakresie projektowania przemysłowego. W 1958 r. otrzymał dyplom z wyróżnieniem, a dwa lata później prof. Sołtan wysłał go na roczne studium podyplomowe do USA i Niemiec, by tam zapoznał się z nowoczesnym projektowaniem pod okiem światowej sławy designerów.

Dokonania zawodowe
Solidne wykształcenie oraz pasja twórcza musiały zaowocować. Podczas długiego i intensywnego życia zawodowego opracował wiele projektów z dziedziny wzornictwa przemysłowego, architektury wnętrz i grafiki użytkowej. Pracował w różnych ośrodkach związanych z wzornictwem. Był autorem niezliczonych publikacji o tej tematyce, a także wykładowcą akademickim oraz uczestnikiem i prelegentem licznych krajowych i zagranicznych zjazdów, konferencji i kongresów poświęconych temu zagadnieniu. Współuczestniczył też w założeniu polskiego Stowarzyszenia Projektantów Form Przemysłowych. Po przejściu na emeryturę zajął się upowszechnianiem w Polsce szwedzkiego Naturalnego Systemu Barw (NCS), niezwykle przydatnego narzędzia w projektowaniu.

Artystyczna enklawa
Do Łomianek czuł sentyment jeszcze od czasów studenckich, kiedy mieszkał w domu wujostwa Marii i Józefa Makólskich przy ul. Majowej (obecnie ul. Piaskowa 4), ale znał je też z wcześniejszych opowiadań ich córki, a swojej siostry ciotecznej Hanny, która podczas wojny, w 1940 r. została na jakiś czas odesłana z Warszawy do stryja Zygmunta Makólskiego do Łukaszówka (obecnie ul. Racławicka), gdzie była świadkiem niektórych scen opisanych w drugim rozdziale książki „Kamienie na szaniec”. W 1964 r. Ryszard Bojar kupił od rodziny Makólskich – właścicieli majątku Raj – działkę przy obecnej ul. Zachodniej, a następnie w latach 80. wybudował na niej dom z pracownią plastyczną. Do podobnych działań namówił także znajomych plastyków, czego rezultatem było powstanie w tym rejonie szczególnej artystycznej enklawy.

 

Joanna Bojar-Antoniuk, źródło: BIUM 03/2021
03.01.2024
 

Opcje strony

do góry